عنوان طرح:

اختلال در سیگنال‌دهی Neuregulin-1/ErbB4: پیامدهای مواجهه جنینی با مورفین در توله‌موش‌ها و دروازه‌ای مولکولی به سوی آسیب‌های عصبی

مجری طرح:

دکتر حامد فنائی

چکیده

هدف:
مصرف مورفین در دوران بارداری اثرات زیان‌باری بر مادر و نوزاد دارد، چه در طول بارداری و چه پس از آن. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر مواجهه پیش‌ازتولد با مورفین بر مادر و نوزاد موش انجام شد؛ به‌ویژه با تمرکز بر تغییرات بیان ژن Neuregulin-1 (Nrg-1)/ErbB4، التهاب و سطح فاکتور نوروتروفیک مشتق از مغز (BDNF).

مواد و روش‌ها:
بیست موش ماده به‌طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند:

1. گروه مورفین: در طول بارداری مورفین دریافت کردند.

2. گروه کنترل: هیچ مداخله‌ای دریافت نکردند.

در پایان بارداری، نمونه خون از مادران گرفته شد. سپس از بافت قشر مغز مادران و نوزادان برای بررسی شاخص‌های زیر نمونه‌گیری شد: اینترلوکین-6 (IL-6)، اینترلوکین-10 (IL-10)، ظرفیت آنتی‌اکسیدانی کل (TAC)، مالون‌دی‌آلدئید (MDA)، و BDNF. همچنین RNA از بافت قشر مغزی نوزادان استخراج و بیان ژن‌های NRG-1 و ErbB-4 با استفاده از روش Real-time PCR بررسی گردید.

نتایج:
یافته‌های مولکولی نشان داد که بیان NRG-1 و ErbB-4 در قشر مغز نوزادانی که طی رشد جنینی در معرض مورفین بودند کاهش یافته است. همچنین سطوح IL-6 و IL-10 در سرم و مغز مادران و نوزادان گروه مورفین به‌طور معناداری بیشتر از گروه کنترل بود. در گروه مورفین، TAC کاهش و MDA افزایش یافت که نشان‌دهنده استرس اکسیداتیو بالاتر است. علاوه‌براین، سطح BDNF در گروه مورفین به‌طور معناداری کمتر از گروه کنترل بود.

نتیجه‌گیری:
مواجهه پیش‌ازتولد با مورفین اثرات زیان‌باری بر مادر و نوزاد دارد. این مطالعه نشان می‌دهد که مصرف مورفین در بارداری مسیرهای مولکولی حیاتی در رشد عصبی، التهاب، استرس اکسیداتیو و سیگنالینگ نوروتروفیک را مختل می‌کند. این یافته‌ها حاکی از آن است که مواجهه جنینی با مورفین می‌تواند پیامدهای پایدار بر رشد نوزاد داشته و در آینده به بروز اختلالات نوروتکاملی و مشکلات سلامت منجر شود.

لینک مستندات: 

https://pmc.ncbi.nlm.nih.gov/articles/PMC11301239/

برای مشاهده نشست خبری مجری طرح، دکتر حامد فنائی کلیک کنید!

کاری از واحد ترجمان دانش علوم پزشکی زاهدان