حدود 60 روز از بروز اولین موارد ابتلاء به کرونا ویروس در استان سیستان و بلوچستان می گذرد، خوشبختانه آنچه باعث گذر از موج اول ابتلاء به کرونا ویروس در استان شد مجموعه ای از عوامل شامل همکاری های بین بخشی هماهنگ، ارتقاء سواد سلامت مردم و نهادینه شدن خود مراقبتی است. روندی که اگر به همین نحو ادامه پیدا نکند، موج دیگری از شیوع کرونا ویروس در استان، شاید با شدتی بیشتر از قبل، را در آینده نزدیک خواهیم داشت.

همه روزه آماری در خصوص مبتلایان ویروس کرونا از طریق سایت وزارت بهداشت وهمچنین دانشگاه علوم پزشکی زاهدان اطلاع رسانی می شود و تا امروز 31 فروردین ماه تعداد بهبودیافتگان بیماری کرونا خوشبختانه به 259 نفردر استان سیستان و بلوچستان رسید این افراد نیز پس از فرآیند بهبودی کامل با حفظ و رعایت نکات بهداشتی در همین جا و کنار ما و نه در کره ای دیگر مشغول فعالیت های روزمره خود هستند، درهمین راستا و به منظور آشنایی بیشتر با بهبودیافتگان به سراغ تعدادی از این افراد رفتیم تا در جریان صحت و سلامتشان از زبان خودشان قرار گیریم.

مصاحبه ما با هم استانی های بهبود یافته کرونا نیز بر این نکته اذعان می کند که صرف نظر از افرادی که دچار بیماری های زمینه ای هستند، حتی اگر به این ویروس مهلک مبتلا شده باشید با مراقبت به موقع، صحیح و حفظ امید می توانید جان سالم به در ببرید.

خانم مریم رضایی شاغل در مدیریت مالی دانشگاه علوم پزشکی زاهدان یکی از بهبود یافتگان  بیماری کرونا است که  62 سال سن دارد وسال پایانی خدمتش را در دانشگاه می گذراند.

در روزهای پرکار پایان سال در اداره مشغول فعالیت بودم که احساس سوزش در گلو و پس از آن سرفه های خشک و سردرد هر لحظه مرا نگران تر از قبل می کرد با همکاران مرکز بهداشت تماس گرفتم و قرار شد صبح روز بعد یعنی اولین روز نوروز با مراجعه به درمانگاه برای تست حاضر شوم. وقتی مراجعه کردم تمام همکاران آن مرکز بهداشتی در محل کار حضور داشته و مشغول ارائه خدمات به مردم بودند. آنطور که بعد ها شنیدم از یکماه پیش از آن، بدون وقفه و تعطیلی، این همکاران پر تلاش هوشیارانه برای شناسایی و خدمات رسانی به بیماران مبتلا به کرونا ویروس به حالت آماده باش بوده اند.

پس از بررسی علائم توسط پزشک مرکز و تجویز وی، تست کرونا از من گرفته شد  و من با هجمه ای از افکار منفی، روانه منزل شدم حال عجیبی را تجربه کردم احساس خطر بر من مسلط شد.

پس از گذشت ساعت ها با مثبت شدن جواب آزمایش، خودم را برای نبرد با این بیماری آماده کردم. می دانستم که مرکز درمان بیماری های عفونی استان بیمارستان بوعلی زاهدان است. با رعایت نکات بهداشتی خودم را به این بیمارستان رساندم و  دارو دریافت کردم. با اصرار خودم در منزل قرنطینه شدم اما با ارتباط های تلفنی مستمر با  بیمارستان، تحت مراقبت قرار گرفتم.

در روزهای قرنطینه خانگی، دائم به روزهایی که در عمرم گذراندم فکر می کردم لحظات خوشی و ناخوشی اش را مرور کردم.

به نظر من این بیماری با تمام بدی هایی که داشت تلنگری به بشر زد تا دنیا را متفاوت ببینند و مروج خوبی باشند و بدانند که تلاش خوب است اما خیلی از تکاپوها هم ارزش این همه دغدغه را نداشته است.

این بیماری پیامی از طرف پروردگار بود که ما با کنار گذاشتن دغدغه های روزمره به خداوند بازآییم و بیشتر به یاد خداوند و ذکر آن مشغول باشیم. در حقیقت خداوند خیلی ملموس به ما یادآوری می کند که قدر همدیگر را بیشتر بدانیم.

در مرحله ای امید خود را از دست داده بودم و با آغوش گرفتن قرآن، با خداوند متعال با نجواهای شبانه صحبت می کردم.

به مدت 24 روز در منزل قرنطینه شدم اما برای پیگیری های لازم برای سی تی اسکن بهبیمارستان مراجعه می کردم، از رسیدگی و دلسوزی و پاسخگویی و روحیه دادن پرسنل بیمارستان بوعلی و مراکز بهداشت شهرستان زاهدان و استان و آزمایشکاه مرکزی صمیمانه تشکر و قدردانی می کنم که در این ایام حساس، با نظمی بی نظیر و احساس مسئولیت پذیری مثال زدنی به مردم خدمت کردند. همچنین بر خود لازم می دانم از جناب آقای دکتر هاشمی شهری ریاست محترم و دکتر شهنوازی معاونت توسعه دانشگاه علوم پرشکی زاهدان، آقای دکتر مشایی رئیس و آقای دکتر نادری متخصص محترم عفونی بیمارستان بوعلی زاهدان، آقای دکتر سلیمی مدیر امور آزمایشگاه های دانشگاه، آقای  دکتر نجاتی رئیس مرکز بهداشت زاهدان وآقای دکتر غدیری و  تمام بزرگوارانی که در این کار منسجم تیمی تلاش کردند صمیمانه تقدیر و تشکر داشته باشم.

من معتقدم ارزش خوبی را باید دانست و با  قدردانی و خدا قوت لبخند را بر لبان مدافعان سلامت بیاوریم که این خود شیرینی و حلاوت خاصی دارد و وظیفه هر انسانی است که در مقابل خوبی با محبت، پاسخ مثبت دهد.

توصیه من به بیماران گرفتار این است که نکات بهداشتی را رعایت و این بیماری را پنهان نکنند و فورا برای درمان اقدام کنند زیرا هیچ چیز ارزشمندتر از سلامتی نیست.

اینجانب عباسعلی پهلوان متولدسال۱۳۴۴ و  ساکن استان سیستان و بلوچستان شهرستان زاهدان هستم.

بنده ازتاریخ ۱۶فروردین بستری شدم و تا ۲۳فروردین ماه سال۱۳۹۹ اینعزیزان ازجان و دل برایم زحمات فراوانی کشیدند، درحالی که من باور نداشتم به زندگی بازگردم، خداوند متعال در رحمت را به رویم گشود و و با تلاش و همت مدافعان سلامت به من زندگی دوباره ای عطا نمود.

امیدوارم این بیماری ریشه کن شود تا هیچ فردی دراین کره خاکی دچاراین بیماری سخت نشود.

خدا را سپاس و حمد می گویم که دوباره به خانه و درکنارخانواده برگشتم.

امیدوارم دراین جنگ نامرئی خداوند جان مدافعان سلامت را حفظ کند.

با سپاس و قدردانی از تمامی پرسنل بیمارستان بوعلی به خصوص خانم؛ احمدزاده، ناروئی، کیخا (پرستاران بخش) و کلیه کادرپزشکی که زحمات فراوانی برای بهبودی شرایط من و همه بیماران داشتند.

به امید روزی که این ایام سخت و دشوار را پشت سر بگذاریم.

اینجانب حمیده عباسی که چند روزی را مهمان این بیمارستان بودم فقط می توانم بگویم خدا خیرشان دهد که با جان و دل به همه بیماران رسیدگی می کنند.

به امید پیروزی علیه ویروس کرونا

روابط عمومی و امور بین الملل دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی زاهدان

تهیه و تنظیم: زهره خجسته