به گزارش روابط عمومی  وبه نقل از پایگاه خبری تحلیلی عصر هامون، دکترمحمد حسن محمدی، سرپرست دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، در گفتگوی تفصیلی به بررسی وضعیت آموزش، بهداشت و درمان سیستان و بلوچستان پیش و پس از انقلاب اسلامی پرداخت و توضیحاتی درباره توسعه دانشگاه‌ها، بیمارستان‌ها، امکانات درمانی و آموزشی ارائه کرد.

وضعیت بهداشت و درمان استان پیش از انقلاب چگونه بود؟
پیش از انقلاب اسلامی، استان سیستان و بلوچستان در حوزه بهداشت و درمان با مشکلات جدی مواجه بود. تنها ۳ بیمارستان در شهر زاهدان فعالیت داشتند؛ بیمارستان بوعلی (تأسیس ۱۳۲۸) با امکانات محدود و ظرفیت اندک، بیمارستان خاتم‌الانبیا (تأسیس ۱۳۵۰) نخستین بیمارستان مدرن اما با پوشش ناکافی و بیمارستان روانپزشکی زاهدان (تأسیس ۱۳۵۹)، تنها مرکز درمانی برای بیماران روانی.
 
تعداد پزشکان استان نیز بسیار محدود بود و تنها ۱۷۱ پزشک در کل استان فعالیت داشتند که بخش قابل توجهی از آنها غیرایرانی بودند، خدمات بهداشتی و درمانی در سایر شهرهای استان تقریباً وجود نداشت و بسیاری از مردم مجبور به سفر به شهرهای دیگر کشور برای درمان بودند.
 
 آغاز آموزش پزشکی پس از انقلاب چگونه بود؟
 پس از انقلاب، مدرسه عالی بهداشت استان تحت مدیریت سازمان منطقه‌ای بهداری قرار گرفت و به مجتمع آموزشی حضرت فاطمه زهرا (س) تغییر نام داد. این مجتمع در رشته‌هایی همچون بهداشت خانواده و بهداشت مدارس دانشجو جذب کرد. اما نقطه عطف آموزش پزشکی استان در سال ۱۳۶۵ رخ داد، زمانی که شورای عالی انقلاب فرهنگی مصوب کرد که آموزش علوم پزشکی به وزارت بهداشت منتقل شود.
 
 دانشکده علوم پزشکی زاهدان چگونه تأسیس شد؟
 دانشکده علوم پزشکی زاهدان در مهرماه ۱۳۶۵ با پذیرش ۵۰ دانشجو در رشته پزشکی و چند رشته کاردانی آغاز به کار کرد. در سال ۱۳۶۶، این دانشکده به دانشگاه علوم پزشکی زاهدان ارتقا یافت و دکتر حسینعلی شهریاری به عنوان اولین رئیس آن منصوب شد.
 
 دانشگاه علوم پزشکی زاهدان در حال حاضر چه ظرفیتی دارد؟
 امروزه دانشگاه علوم پزشکی زاهدان با پذیرش بیش از ۴ هزار و ۳۴۳ دانشجو در رشته‌های مختلف، یکی از مراکز اصلی آموزش علوم پزشکی در کشور است؛ از این تعداد، بیش از ۶۰ درصد دانشجویان بومی استان هستند. همچنین، برای نخستین بار، دانشجویان بین‌المللی از کشورهای افغانستان و پاکستان در این دانشگاه مشغول به تحصیل شده‌اند.

چه دانشکده‌هایی از دانشگاه علوم پزشکی زاهدان جدا شدند؟
 دانشکده پرستاری و مامایی زابل در سال ۱۳۸۱ از دانشگاه علوم پزشکی زاهدان مستقل شد و در سال ۱۳۸۴ به دانشگاه ارتقا یافت.
 
 دانشکده پرستاری و مامایی ایرانشهر در سال ۱۳۹۳ به دانشکده علوم پزشکی ایرانشهر تبدیل شد و در سال ۱۳۹۷ به دانشگاه ارتقا یافت؛ دانشکده علوم پزشکی چابهار در سال ۱۴۰۲ از دانشگاه ایرانشهر جدا شد و به صورت مستقل فعالیت خود را آغاز کرد.
 
وضعیت آموزش علوم پزشکی در سایر شهرها چگونه است؟
امروزه چهار دانشگاه و دانشکده علوم پزشکی مستقل در سیستان و بلوچستان فعالیت می‌کنند که علاوه بر آموزش نیروهای متخصص، مسئولیت بهداشت و درمان مناطق تحت پوشش خود را نیز برعهده دارند.
 
چند بیمارستان جدید در استان تأسیس شده است؟
از سال ۱۳۵۷ تاکنون، ۱۹ بیمارستان جدید در استان از جمله بیمارستان قدس (۱۳۶۵)، بیمارستان الزهرا (۱۳۶۷)، بیمارستان علی‌اصغر (۱۳۶۵)، بیمارستان علی ابن ابی‌طالب (۱۳۸۳) احداث شده است.
 
 همچنین، بیمارستان دارالشفای میرجاوه برای خدمت‌رسانی به گردشگران سلامت از پاکستان و بیمارستان سلامت سیب‌سوران برای پوشش درمانی بیشتر به‌زودی افتتاح خواهند شد.
 
 تعداد تخت‌های بیمارستانی چقدر افزایش‌یافته است؟
 پیش از انقلاب، تعداد تخت‌های بیمارستانی در استان تنها ۴۹۵ عدد بود؛ اما اکنون، فقط در شهرهای تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، این تعداد به ۲ هزار و ۱۸۵ تخت رسیده است، در سه سال اخیر، به‌اندازه کل تخت‌های استان در سال ۱۳۵۷، تخت‌های بیمارستانی جدید اضافه شده‌اند.
 
 چه تجهیزاتی به بیمارستان‌های استان افزوده شده است؟
طی سال‌های اخیر، تجهیزات پیشرفته‌ای به بیمارستان‌های استان افزوده شده که شامل دستگاه‌های سی‌تی سیمولاتور و پت‌اسکن، شتاب‌دهنده خطی پرانرژی برای درمان سرطان، دستگاه‌های پیشرفته MRI که در بیمارستان‌های زاهدان، سراوان و خاش نصب شده‌اند و میکروسکوپ کاشت حلزون شنوایی بوده است.
 
این تجهیزات باعث شده‌اند که بسیاری از اعمال جراحی فوق‌تخصصی، مانند جراحی تومور مغزی و ارتوپدی، در شهرهایی نظیر سراوان انجام شوند و مردم دیگر مجبور به سفر به زاهدان یا شهرهای دیگر نباشند.
 
چند کودک ناشنوا در استان درمان شده‌اند؟
از سال ۱۳۹۸ تاکنون، ۱۳۶ کودک ناشنوا با استفاده از تکنولوژی کاشت حلزون شنوایی در بیمارستان الزهرا (س) زاهدان درمان شده‌اند و توانایی شنیدن پیدا کرده‌اند.
 
تعداد پزشکان استان چقدر افزایش یافته است؟
در سال ۱۳۵۶، تنها ۱۷۱ پزشک در استان فعالیت داشتند که بسیاری از آنها غیرایرانی بودند. امروز، تعداد پزشکان عمومی به ۳۶۵ نفر و پزشکان متخصص به ۴۵۳ نفر رسیده است.

 وضعیت پرستاران و ماماها چگونه تغییر کرده است؟
تعداد پرستاران از ۱۰ نفر در سال‌های اول انقلاب، اکنون به یک هزار و ۸۲۰ نفر افزایش یافته است، تعداد ماماها نیز از سه نفر پیش از انقلاب، به ۷۹۱ نفر در حال حاضر رسیده است.
 
 اورژانس استان چه پیشرفتی داشته است؟
 پیش از انقلاب، تنها یک پایگاه اورژانس در کل استان وجود داشت؛ اما اکنون ۲۲ پایگاه شهری و ۴۴ پایگاه جاده‌ای فعال هستند، ۸۹ آمبولانس، یک اورژانس هوایی، دو اتوبوس آمبولانس و حتی یک دستگاه موتورلانس برای مواقع ترافیکی در استان فعال‌اند.
 
تعداد خانه‌های بهداشت چقدر افزایش یافته است؟
تعداد خانه‌های بهداشت از ۳۰ واحد در سال‌های ابتدایی انقلاب، اکنون به ۳۰۷ واحد رسیده است، علاوه بر این، ۳۸ مرکز خدمات جامع سلامت شهری و ۵۴ مرکز خدمات جامع سلامت روستایی نیز در حال فعالیت هستند.
 
چه بیماری‌هایی در استان کنترل شده‌اند؟
از سال ۱۳۹۲ تاکنون، هیچ بیماری در استان به علت مالاریا جان خود را از دست نداده است، بیماری‌های فلج اطفال و سرخک نیز به طور کامل ریشه‌کن شده‌اند.
 
نرخ تولد نوزادان مبتلا به تالاسمی ماژور نیز با انجام آزمایش‌های پیش از ازدواج و آموزش به خانواده‌ها، کاهش قابل توجهی یافته است.
 
وضعیت واکسیناسیون چگونه است؟
حوزه بهداشت استان موفق شده است الگویی کشوری در زمینه واکسیناسیون باشد و بسیاری از بیماری‌های قابل پیشگیری را ریشه‌کن کند.
 
افزایش مراکز درمانی و خدمات تخصصی در مناطق محروم، توسعه آموزش بین‌المللی و جذب دانشجویان خارجی، کاهش نیاز به سفرهای درمانی با تجهیز بیمارستان‌های محلی از جمله اقدامات است.
 
این تحولات، نشان‌دهنده جهش عظیم استان سیستان و بلوچستان در حوزه بهداشت و درمان پس از انقلاب اسلامی است

روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی زاهدان