دل بی قرار ، یار بیمار و دیوی به نام کرونا
قدر زر ، زرگر شناسد قدر گوهر ، گوهری

دل بی قرار ، یار بیمار و دیوی به نام کرونا
قدر زر ، زرگر شناسد
قدر گوهر ، گوهری
بیش از دو هفته است که به علت ویروس منحوس کرونا ، همسر عزیزم در بستر بیماری و از ما دور و بی تابی من و آراد و آیناز بیشتر از همه ایام عمر...!
کرونا چنان ترسی در جامعه ایجاد کرده است که همه از هم گریزانند و حکایت تو نیز بگذر از این تنها چه غم انگیز رخ می نمایاند...!
شوربختانه بعلت عدم آگاهی ، تبلیغات بسیار سوئ ، القای التهاب و ترس ویران کننده از طرف عده ای جاهل ، از خدا بی خبر ، جاه طلب ، بی معرفت و ذات خراب ؛ سبب شده بیماران و خانواده آنها را دیگران رها ساخته ، با این تفکر که نزدیک شدن به آنها سبب ابتلا به این ویروس می گردد ،
در شرایطی که حسب تجربه پیش آمده چنانچه پروتکل های بهداشتی و فاصله گذاری اجتماعی رعایت گردد ، هیچ اتفاق خاصی نخواهد افتاد...!
بدون کوچکترین تردیدی نهایت تلاش و ارتباط با مسوولان بهداشتی و مطالبه گری ۲۴ ساعته برای شنیدن شرح حال بیمار ، کمک بیشتر برای بهبود بیمار ، توضیح وضعیت عمومی بیمار ، بدحالی بیمار انجام گرفت و نهایت بی وجدانی است که اعلام نکنم از شخص دکتر هاشمی ریاست دانشگاه علوم پزشکی زاهدان ، دکتر محمد میر معاونت دانشگاه ، دکتر مشایی ریاست بیمارستان بوعلی ، دکتر معین ،دکتر شهریاری نماینده پاسخگو ، پیگیر و عمل گرای مردم در مجلس شورای اسلامی ،مولوی محمود براهویی ریاست مجموعه خیریه صابرین ، نهادی خوش نام ، مجاهد ، پای کار ، با اخلاق و مردمی ،پرستاران ، کادر درمان و تمام پرسنل بیمارستان بوعلی و همه آنانی که با تمام توان و تلاش و حتی گمنامی به بشریت پاسخگو هستندو صادقانه خدمت می کنند و خیلی از کمبودها ، رنج ها ، بی مهری ها ، تخریب ها و قضاوت های ناصواب را به جان می خرند...!
یک توصیه به خواص و فعالان مجازی :
مردم را از بیمارستان ها نترسانید ، علیرغم تمامی ضعف ها و نقدها و بر حسب داشته های موجود ؛ پرسنل با جان و دل در حال خدمت و مجاهدت هستند ،
با سیاه نمایی ، بلوا سالاری ، غرض ورزی ؛ شرافت انسانی را برای منافع و مطامع خود بر باد ندهیم ،استرس به جامعه و بیماران انتقال نکنیم و بیماران را توصیه به درمان درون منزل نکنیم ،بیماران را تنها نگذاریم ،هیچکدام از ما حق اظهار نظر در هر حوزه ای نداریم ، بگذاریم متخصصان و اهل فن به وظیفه ذاتی خود بپردازند...!
و در پایان :
ای که از دستت می رسد کاری بکن
پیش از آن کزتو نیاید هیچ کار
ای بشر تا هستیم قدر همدیگر را بدانیم ، در سختی ها ، خوشی ها کنار هم ، بازوی هم و یاور هم باشیم و از همه مهمتر با بی تفاوتی ،
زنده کش مرده پرست نباشیم...!
پرویز سارانی _ زاهدان
comment